Budownictwo nadal powyżej oczekiwań. Wczoraj GUS pokazał również dane o sierpniowej produkcji budowlano-montażowej. Wzrost o 3,5% r/r był mocniejszy od oczekiwań naszych i konsensusu uplasowanych w okolicy 1% r/r. Był też wyższy od wzrostu lipcowego na poziomie 1,1% r/r. A zatem budownictwo w tym roku nadal wykazuje się relatywnie dużą odpornością na spowolnienie gospodarcze. Pomagają przede wszystkim inwestycje związane z infrastrukturą, dodatkowo napędzane finiszowaniem wydatków w ramach poprzedniej perspektywy unijnej. Ale w sierpniu doszło też pewne ożywienie w budowie budynków. Po części wynikające z niższej bazy statystycznej z ub. roku. Ale też warto zwrócić na sytuację na rynku mieszkaniowym. Zauważalna jest pewna reakcja podaży na popyt generowany w ramach ożywienia w kredytach hipotecznych. Liczba rozpoczętych budów nowych mieszkań od maja stopniowo rośnie, a w sierpniu osiągnęła najwyższą tegoroczną wartość, ok. 18 tys. To nie są jeszcze poziomy z najlepszych czasów (sierpień’21 blisko 24 tys.), ale jest już dość blisko np. do poziomów z sierpnia’19 (19,5 tys.).

EUR-USD – focus na PMI. Wczoraj kurs głównej pary balansował blisko lokalnych minimów, a nawet przejściowo je pogłębiał, schodząc w rejon 1,06. Dziś na rynek spłynęły słabiutkie PMI z Francji oraz tylko nieco lepsze od oczekiwań z Niemiec. Per saldo rynek dostaje na razie sygnał, że można rozgrywać jeszcze scenariusz dywergencji w koniunkturze strefy euro (słabsza) i USA (lepsza) z wszelkimi konsekwencjami dla polityki monetarnej. EUR-USD utrzymuje zatem kilkutygodniowy trend spadkowy.

Złoty dostał zastrzyk mocy, ale ma wciąż pod górkę przy silnym dolarze. A. Glapiński w tym tygodniu mówił o zawężeniu się przestrzeni do dalszych obniżek stóp procentowych, co wsparło złotego. EUR-PLN w odpowiedzi zszedł w okolice 4,60. To nie zmienia faktu jednak, że perspektywa ścieżki stóp NBP jest niżej niż była przed wrześniowym posiedzeniem RPP. A do tego dochodzi utrzymująca się silna pozycja dolara, która złotemu nie pomaga. EUR-PLN wczoraj odbił się od poziomu 4,60 i tydzień zakończy raczej powyżej tego poziomu.

Dalsze osłabienie krajowego długu. Wczoraj rentowności SPW na rynku wtórnym wyraźnie rosły. W przypadku 2-latek o 9 p.b., a 10-latek o 12 p.b., odpowiednio do 5,1% oraz 5,8%. Na rynku widać pewne dostosowanie po mniej gołębim w wydźwięku tegotygodniowym wywiadzie prezesa NBP. To osłabia nieco głównie krótki koniec. Długi koniec jest dodatkowo pod presją sytuacji na rynkach bazowych. Tam dziś jednak zaznaczają się tendencje korekcyjne, co automatycznie będzie wspierało wyhamowanie na koniec tygodnia osłabienia krajowego długu.

W piątek przed południem publikowane będą wstępne wrześniowe PMI dla strefy euro, Niemiec, Francji, a po południu dla USA. Konsensus zakłada dalsze odbicie PMI przemysłu w strefie euro, ale utrzymanie wskaźnika głęboko pod poziomem 50 oraz stabilizację PMI usług również pod poziomem 50.
O 14:00 NBP opublikuje sierpniowe dane o podaży pieniądza. Spodziewamy się dynamiki M3 na poziomie 6,7% r/r przy konsensusie PAP 7,1% r/r. .

Krajowy przemysł daje nieśmiałe oznaki życia. Produkcja przemysłowa w sierpniu spadła o 2% r/r, a odczyt lipcowy został zrewidowany w górę z -2,7% r/r do -2,3% r/r. W ujęciu m/m po wyrównaniu sezonowym odnotowany został wzrost o 0,6%. Na odsezonowanym indeksie strumienia produkcji powoli zarysowuje się szansa na wyznaczenie punktu przegięcia, których na dodatek wypada w okolicy przedpandemicznego trendu. Zarysowuje się szansa na odbicie. To by było spójne z tezą, że nadchodzące odbicie krajowego popytu konsumenckiego wygeneruje impuls ożywienia w sektorze. Na razie jednak jest jeszcze dużo wątpliwości co do dalszego rozwoju scenariusza odbicia. Tu można wymienić m.in. dużą słabość wskaźników koniunktury, czy też raportowane duże spadki w nowych zamówieniach. W danych z krajowego przemysłu niezmiennie pozytywnie wyróżnia się produkcja dóbr inwestycyjnych, która zwiastuje dalszy silny popyt w tym obszarze w 2 połowie roku. W tle obserwujemy dalszą dezinflację w cenach producenta. Wskaźnik PPI obniżył się o 2,8% r/r w sierpniu wobec -2,1% r/r w lipcu.

Rynek pracy nadal stopniowo słabnie, dynamika płac realnych wchodzi na trwałe na plusy, a konsument w coraz lepszych nastrojach. Wczoraj GUS publikował też dane o przeciętnym zatrudnieniu i wynagrodzeniu w sektorze przedsiębiorstw. Dynamika wynagrodzeń wyniosła 11,9% r/r i w ujęciu realnym zbliżyła się do 2% r/r. W nadchodzących miesiącach ten element będzie wspierał konsumenta. Dynamika zatrudnienia obniżył się z kolei z 0,1% r/r do 0% r/r. Tu powolny negatywny trend obowiązuje od kilku miesięcy sugerując umiarkowane poluzowanie sytuacji na rynku pracy. Negatywnie wyróżnia się zatrudnienie w przemyśle (-0,9% YTD) oraz budownictwie (-1,5% YTD). Osłabienie to jest jednak na tyle umiarkowane, że nie wpływa na nastroje konsumenckie. Te we wrześniu ponownie rosły i są na jednych z wyższych poziomów od początku pandemii koronawirusa.

EUR-USD – bez przetasowań po Fed. Fed zgodnie z oczekiwaniami stóp nie zmienił, ale utrzymał jastrzębią komunikację. Kurs głównej pary w odpowiedzi obniżył się tylko nieznacznie i dzień kończył w okolicy 1,065. Na razie nie widać impulsu do znaczniejszych ruchów.

Dostosowanie złotego i długu po lekkim zaostrzeniu retoryki prezesa NBP. Wczoraj A. Glapiński nieco stępił oczekiwania na bardzo szybki cykl luzowania polityki monetarnej. W odpowiedzi złoty zareagował umocnieniem, a na krzywej rentowności pojawił się ruch w górę na krótszym końcu. EUR-PLN zatem wczoraj zawrócił w okolice 4,60, ale dziś rano już nieco koryguje spadki odbijając się od tego poziomu. Na długu doszło do osłabienia 2-latek o blisko 10 p.b., a 10-latki stabilizowały się. Na rynkach bazowych wciąż obserwowane są tendencje do wzrostów rentowności, co dziś może wywierać presję na osłabienie krajowego długu również na długim końcu.

W czwartek o 10:00 GUS opublikuje kolejnych pakiet sierpniowych danych z krajowej gospodarki. Spodziewamy się spadku sprzedaży detalicznej o 2,6% r/r wobec konsensusu PAP -3,6% r/r. W przypadku produkcji budowlano-montażowej oczekujemy wzrostu o 1,1% r/r, zgodnego z konsensusem PAP.

Odczyt HICP strefy euro zrewidowany lekko w dół. Wczoraj Eurostat publikował finalne dane o inflacji konsumenckiej za sierpień. Wskaźnik dla strefy euro wyniósł 5,2% r/r (w lipcu 5,3% r/r), a nie jak wstępnie szacowano 5,3% r/r. Dla całej UE HICP była wyższa, 5,9% r/r, ale obniżyła się z 6,1% r/r w lipcu. Najwyższa inflacja konsumencka nadal charakteryzuje kraje naszego regionu (Węgry 14,2% r/r, Czechy 10,1% r/r, Słowacja 9,6% r/r). Najniższa jest w Hiszpanii (2,4% r/r), Belgii (2,4% r/r) oraz Danii (2,3% r/r). Polska wg metodyki Eurostatu w sierpniu miała inflację jednocyfrową na poziomie 9,5% r/r, wobec 10,3% r/r w lipcu. Inflacja bazowa HICP dla Polski obniżyła się z 9,5% r/r do 8,9% r/r.

Prezes NBP widzi przestrzeń do dalszego luzowania polityki monetarnej, ale zawężoną. Dziś rano w PAP ukazał się wywiad z A. Glapińskim. Prezes NBP nazwał wrześniowy ruch na stopach dostosowaniem. Uważa, że po nim przestrzeń do dalszych obniżek znacząco się zawęziła, ale jednocześnie uważa, że będzie się pojawiać wraz z napływającymi danymi. Wg niego ostatnie dane pokazują, że ścieżka CPI oraz PKB będą w najbliższym czasie wyraźnie poniżej tej nakreślonej w lipcowej projekcji NBP. Nadal zwracał uwagę na słabość niemieckiej gospodarki, co sugeruje, że sytuacja krajowych eksporterów jest istotnym elementem w postrzeganiu perspektyw koniunktury. Prezes NBP spodziewa się, że CPI na koniec 2023 uplasuje się pomiędzy 6 a 7% r/r, a w 2024 nadal będzie szybko spadać. Prezes kategorycznie stwierdził, że cel inflacyjny NBP nadal obowiązuje. Ostatnie decyzje EBC o podwyżce stóp procentowych określił jako nieistotne dla polityki NBP. Raz ze względu na opóźniony cykl stóp EBC względem stóp NBP, a dwa ze względu na sygnalizowany koniec tegoż cyklu. Wypowiedzi A. Glapińskiego naszym zdaniem wspierają tezę kontynuacji obniżek stóp procentowych w tym roku. Co do ich skali jest spora niepewność, tym niemniej podtrzymujemy, że najbardziej prawdopodobny scenariusz to -75 p.b. do końca roku, z rozkładem -50 p.b. w październiku i -25 p.b. w listopadzie.

EUR-USD – w oczekiwaniu na FOMC. Wczoraj kurs głównej pary rósł jedynie chwilowo i dzień neutralnie, tj. nieco poniżej 1,07. Dziś wydarzenie tygodnia – zakończenie wrześniowego posiedzenia FOMC. Raczej trudno jednak oczekiwać przełomu – Fed zapewne podkreśli swoje jastrzębie nastawienie, przy jednoczesnym wstrzymaniu się od podwyżek stóp.

Złoty – jaka reakcja na słowa prezesa NBP? A. Glapińskie w publikowanym dziś wywiadzie z jednej strony mityguje scenariusze zakładające dalsze znaczne obniżki stóp procentowych, a z drugiej zapowiada dalszy szybki spadek inflacji w przyszłym roku. W odpowiedzi złoty wstępnie się nieco umocnił, po wczorajszym słabszym dniu. EUR-PLN balansuje w okolicy 4,65.

Długi koniec nadal pod presją rynków bazowych. Wczoraj osłabiały się 10-letnie Treasuries i Bundy. W odpowiedzi rentowności SPW również rosły, 10-latek o 5 p.b., a 2-latek o 2 p.b. Publikowana dziś wypowiedź prezesa NBP dodatkowo może wspierać wzrosty rentowności na krótkim końcu, wraz z prawdopodobnym cofnięciem najbardziej agresywnych zakładów o super niską ścieżkę stóp.

W środę o 10:00 GUS opublikuje pakiet sierpniowych danych z krajowej gospodarki. Spodziewamy się, że produkcja przemysłowa spadła o 2,3% r/r (konsensus PAP -1,7% r/r), inflacja PPI o 2,9% r/r (konsensus PAP -2,5% r/r), wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw rosły o 11,5% r/r (konsensus PAP 11,8% r/r), a zatrudnienie obniżyło dynamikę do 0% r/r (konsensus PAP 0,1% r/r).
O 20:00 FOMC podejmie decyzję ws. stóp procentowych. Konsensus zakłada utrzymanie stóp bez zmian, tj. na poziomie 5,25% - 5,5%.
O 20:30 odbędzie się konferencja prasowa prezesa Fed J. Powella.

EUR-USD w fazie korekty wzrostowej. Wczoraj kurs głównej pary kontynuował spokojne odbicie zainicjowane w ub. piątek. Na koniec dnia EUR-USD zbliżył się do 1,07. Średnioterminowy trend spadkowy, trwający od połowy lipca, nadal jednak obowiązuje. Sygnały ze strony AT, że jest szansa na jego przerwanie, pojawią się dopiero po przebiciu 1,076.

Złoty próbuje skorzystać z pauzy w umocnieniu dolara. Wczoraj EUR-PLN nieznacznie cofnął się i kończył dzień na 4,6350. Złoty korzysta z korekty spadkowej na dolarze, ale ta jest obecnie dość mizerna i niepewna, co nie pozwala na wyraźniejsze ruchy EUR-PLN w dół.

Wzrosty rentowności na rynkach bazowych osłabiają krajowy dług. Wczoraj obserwowaliśmy rentowności 10-letnich Treasuries i Bundów zbliżające się do wieloletnich maksimów. Krajowa krzywa w odpowiedzi przesunęła się o 2-4 p.b. w górę, wyraźniej na długim końcu.

Za granicą ten tydzień będzie mniej intensywny, ale jeszcze bardziej ciekawy. Na pierwszy plan wysuwa się decyzja Fed dot. wysokości stóp procentowych, która zapadnie w środę wieczorem czasu polskiego. Oczekiwania są przesunięte w kierunku pauzy w cyklu podwyżek stóp procentowych, ale ruchu o +25 p.b. nie można wykluczyć, gdyż przedstawiciele banku przypominają regularnie o takiej możliwości. Wrześniowe posiedzenie tradycyjnie wiąże się też z publikacją projekcji makroekonomicznych FOMC. Na drugim miejscu co do ważności plasują się piątkowe publikacje wstępnych wrześniowych PMI dla USA, strefy euro, Niemiec i Francji. W przypadku USA oczekiwane są dalsze sygnały lekkiej dekoniunktury w przemyśle i kosmetycznego ożywienia w usługach. W strefie euro PMI przemysłu ma odbijać, ale z bardzo niskich poziomów, a PMI usług raczej pozostanie poniżej 50 drugi miesiąc z rzędu.

EUR-USD pozostaje pod presją. W ub. tygodniu EBC podwyższył stopy procentowe, ale jednocześnie dał do zrozumienia, że to mógł być ostatni ruch w cyklu. Z drugiej strony z USA spływały lepsze od oczekiwań sierpniowe dane makro o sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej. Summa summarum EUR-USD kończył tydzień w okolicy 1,065 i balansuje na tym wsparciu. Bardzo interesująco zapowiada się w tej sytuacji posiedzenie FOMC. Naszym zdaniem Fed pozostawi stopi bez zmian, ale nie domknie furtki możliwości dalszych podwyżek. Dla EUR-USD powinna się pojawić szansa na odreagowanie.

Złoty z próbami stabilizacji. Druga połowa ub. tygodnia przyniosła próbę stabilizacji EUR-PLN w przedziale 4,60-4,65. Złoty ostatnio funkcjonuje w niekorzystnym otoczeniu mocnego dolara. Korekta na dolarze, a w tym tygodniu zarysuje się taka szansa, może przybliżyć EUR-PLN do dolnej granicy ww. konsolidacji.

Konsolidacja na długu. Ub. tydzień, a zwłaszcza jego druga połowa, przyniosła sygnały wyhamowania spadków rentowności 2-latek i dalszą stabilizację 10-latek. Te pierwsze kończyły tydzień w okolicy 4,86%, a drugie 5,61%. Na rynkach bazowych od kilku sesji widać presję na osłabienie, zarówno na krótkim jak i na długim końcu, co może osłabiać również krajowy dług, zwłaszcza długi koniec.
 

W USA dane wyżej od oczekiwań. Wczoraj poznaliśmy sierpniowe dane o inflacji producenckiej w USA. Wskaźnik PPI wzrósł z 0,8% r/r do 1,6% r/r, co było powyżej oczekiwań rynkowych. Po wyrównaniu sezonowym rósł o 0,7% m/m (powyżej oczekiwań rynkowych) i ten wzrost jest największy od czerwca 2022. Głównym „winowajcą” tego wzrostu są ceny energii. Inflacja bazowa (bez energii i żywności) rosła odpowiednio o 3,0% r/r (poprzednio 2,9% r/r) oraz 0,3% m/m. Wzrost cen napędzany jest przez obszar dóbr (2,0% m/m w sierpniu – najwyżej od co najmniej roku), podczas gdy ceny w usługach rosną w miarę stabilnie (0,2% m/m w sierpniu). Wczoraj opublikowane zostały także dane o sprzedaży detalicznej w USA. Ta była w sierpniu wyższa o 2,5% r/r i 0,6% m/m, co było znacznie powyżej oczekiwań rynkowych. Jednakże tu głównym czynnikiem podbijającym była sprzedaż na stacjach benzynowych. Widzimy, że w sierpniowy wzrost cen ropy przekłada się na ceny zarówno konsumenckie jak i producentów oraz na sprzedaż detaliczną. Te dane nie powinny powstrzymać Fed przed oczekiwaną pauzą w podwyżkach stóp na najbliższym posiedzeniu. Jednakże Fed z wysokim prawdopodobieństwem będzie bacznie przyglądał się dalszemu rozwojowi cen ropy.